In de stad uit de oudheid zijn de voornaamste bezienswaardigheden: het theater, het stadion (200 meter lang en 35 meter breed) en de resten van de Apollotempel.
De voornaamste bezienswaardigheden in de ridderstad uit de middeleeuwen zijn het Grootmeesterspaleis, het Archeologisch museum, de stadsmuren en de Mandrakihaven (Aan de ingang hiervan zou de kolos gestaan hebben).
Oudgriekse replica's
Buste, vazen, olielampjes en zelfs hele standbeelden uit de klassieke oudheid zijn in Rhodosstad in de buurt van het museum te koop, natuurlijk als replica. Ook iconen worden aangeboden. Replica's van klassieke sieraden vindt u bij de juweliers.
Sponsen
Het sponzeneiland Kálymnos, dat ook tot de Dodekanésos behoort, voorziet Rhodos van gele en bruine natuursponzen. Tijdens het seizoen lopen de duikers soms ook de Mandrákihaven binnen om de vruchten van hun gevaarlijke werk direct aan de man te brengen.
Wandelen
Wie goed ter been is, kan Rhodosstad van een kant bekijken die zelfs de inheemse bevolking vaak niet kent en een paar juweeltjes van straatjes ontdekken.
In de vorm van geurende tijm, schapenkaas, ouzo en kleurige keramiek kunt u een stukje Rhodos mee naar huis nemen. Pas op, uw verblijf op Rhodos kan duur worden! Het aanbod van winkeltjes, juweliers en ambachtswinkels evenaart moeiteloos dat van een grote stad. Vooral Rhodosstad en Lindos bieden naast het gebruikelijke assortiment een groot scala aan luxeartikelen zoals bontmantels en waardevolle sierraden. Als souvenir hebt u keuze uit een overvloed aan kleine, nuttige en vooral nutteloze voorwerpen.
Keramiek
De specialiteit van Rhodos is kleurig beschilderde borden die als wanddecoratie kunnen dienen. In de klassieke oudheid waren de schalen, kruiken, vazen en bekers uit Rhodos over het gehele middellandse zeegebied bekend. Deze traditie is tot op zekere hoogte bewaard gebleven: de pottebakkers van Rhodos genieten in heel Griekenland een goede naam, maar met de hand of voet aangedreven draaischijf, heeft plaats gemaakt voor een electrische draaischijf. Toch is het de moeite waard een pottenbakkerij te bezoeken en de verschillende fasen van het productieproces van de keramiek te bekijken.
Griekse cultuur en Grieks eten hebben veel met elkaar gemeen.
Niet alleen was één van 's werelds eerste kookboekschrijvers een Griek, ook in de Griekse mythologie komt het onderwerp "eten" regelmatig naar voren.
In het verhaal over Tantalos bijvoorbeeld, die koning van Lydië was. Hij was een zoon van oppergod Zeus zelf en bevriend met vele belangrijke goden. Iedere dag mocht hij eten aan Zeus' tafel. Een eer die een 
sterfelijke mens vrijwel nooit te beurt viel. Tantalos werd er hoogmoedig van en dat bekwam hem slecht. Hij nodigde de goden aan zijn tafel, waar hij hun zonder dat zij dat wisten zijn voor die gelegenheid geslachte zoon Pelops voorzetten. Hij wilde daarmee bewijzen, dat de goden niet zo alwetend waren als zij pretendeerden te zijn. Maar dat viel tegen: alle goden merkten onmiddellijk wat er aan de hand was, behalve Demeter die zo zeer door zorgen in beslag genomen werd, dat ze niet bezefte wat ze at. Mythologische goden werden nooit gewoon kwaad, ze ontstaken altijd in toorn. Dat gebeurde nu in volle hevigheid. Tantalo's zoon werd dankzij hun bijzodere krachten in minder dan geen tijd weer in elkaar gezet.
